Koszty życia w Belgii: Volkswagen Golf 1.4 90 KW (lub podobny nowy samochód) 110 tys. zł (25 tys. €) Apartament z jedną sypialnią w centrum miasta 3,6 tys. zł (820 €) Apartament z trzema sypialniami w centrum miasta 5,2 tys. zł (1,2 tys. €) Opłaty (prąd, ogrzewanie, woda, śmieci) na mieszkanie 85m2 780 zł (180 €) 1 minuta wysoki poziom życia ludności, osiągnięty dzięki zręcznej polityce neutralności, industrializacji oraz stabilności politycznej, z dominującą pozycją socjaldemokra-cji. Zgodnie z danymi Eurostatu PKB na jednego mieszkańca w Szwecji wynosi 123% średniej unijnej przy zastosowaniu waluty umownej zwanej standardem siły nabywczej (SSN). Ceny w restauracjach w Szwecji są zróżnicowane i zależą od kilku czynników, takich jak rodzaj restauracji, lokalizacja czy pora dnia. Za przykład można podać, że Cappuccino kosztuje około 41.34 SEK (15.88 zł), a butelka Coca-Coli lub Pepsi o pojemności 0.33 litra to koszt 23.54 SEK (9.04 zł). W restauracji typu fast food takiej Średni koszt życia w Chile dla jednej osoby dorosłej wynosi 3962.53 zł, dla pary 6500.85 zł, a dla rodziny z dzieckiem 9299.21 zł. Nasza strona wykorzystuje pliki cookie w celu analizy ruchu, poprawy bezpieczeństwa i jakości świadczonych usług oraz personalizacji reklam. Przeprowadź się do Skellefteå – zachęcają władze małego miasteczka na północy kraju. Od zeszłego roku mieszkają tu Agnieszka i Konrad. Kiedy zewsząd słychać, że „dawna, dobra Vay Tiền Nhanh Chỉ Cần Cmnd Nợ Xấu. Zaobserwowałam ostatnio wzmożony wzrost zainteresowania moich Czytelników życiem w Sztokholmie. Sporo czasu spędzam na odpowiadaniu na prywatne wiadomości, których autorzy planują w niedalekiej przyszłości przeprowadzkę do Szwecji. Postanowiłam więc zebrać wszystkie najważniejsze informacje i zrobić o tym wpis. Mam nadzieję, że zżera Was ciekawość, i że zdążę Was uratować zanim pożre Was całkowicie. Zaczynamy! Chcę przeprowadzić się do Sztokholmu. Od czego zacząć? Sztokholm jest najdroższym miastem w Szwecji, więc zanim się wyjedzie, dobrze jest zgromadzić trochę oszczędności. Najważniejszym, a zarazem najtrudniejszym zadaniem na początku jest znalezienie mieszkania. Najłatwiej jest, gdy ma się w Sztokholmie rodzinę albo znajomych. Ułatwieniem jest też znajomość angielskiego w stopniu komunikatywnym. Posiadanie mieszkania jest o tyle ważne, ponieważ aby znaleźć pracę, trzeba mieć stały adres, tzw. c/o. Można wynajmować mieszkanie w jednym miejscu, a adres mieć w drugim (nie każdy wynajmujący udostępnia swój adres). Za wynajem 2-pokojowego mieszkania w ścisłym centrum (Norrmalm, Vasastaden, Östermalm, Gamla Stan, Kungsholmen, Södermalm) zapłaci się 15-30 tys. koron ( tys. zł) czynszu miesięcznie. Przedmieścia są tańsze, aczkolwiek trzeba się liczyć z tym, że nawet tam czynsz w 2-pokojowym mieszkaniu wyniesie około 9-12 tys. kr ( tys. zł). Koszt wynajęcia M1 na przedmieściach to około 8-10 tys. kr ( tys. zł). Dlatego najlepiej jest na początku wynajmować pokój w większym mieszkaniu bądź ze znajomymi, co jest tutaj powszechne, oraz co daje możliwość zaoszczędzenia pieniędzy (wynajem pokoju to koszt ok. 4-5 tys. kr/os/m-c (1800-2200 zł). Mieszkania polecałabym szukać na północy Sztokholmu, czyli Bergshamra, Danderyd, Djursholm, Mörby, Täby. To są jedne z najbezpieczniejszych dzielnic, dlatego poszukiwania lokum tam mogą nie być łatwe. Południowe rejony znajdują się bliżej lotniska Skavsta, które stanowi główny punkt połączeń Polska-Szwecja. Na południu miasta bywa nieciekawie, zdarzają się podpalenia, a nawet nocne strzelaniny, ale większość moich znajomych mieszka właśnie w tamtych okolicach i nie narzekają. No, może poza tym, że późnymi wieczorami raczej nie wychodzą sami z domu. Osobiście nigdy nie zdarzyła mi się żadna przykra czy niebezpieczna sytuacja, ale mieszkam na północy. TUTAJ znajdziecie uaktualnioną (2019) listę dzielnic sztokholmskich z grupy podwyższonego ryzyka. Warto sprawdzić przystanki linii metra i na tej podstawie szukać mieszkań. Czas tu płynie jak szalony, a długie połączenia dom-praca i odwrotnie wcale nie ułatwiają sprawy. Dobry dojazd to 30-35 min do centrum i najlepiej, jeśli można to zrobić jednym środkiem transportu. Sformalizowanie swojego pobytu na terenie Szwecji. Po znalezieniu mieszkania oraz pracy, której można zacząć szukać jeszcze mieszkając w Polsce, należy ubiegać się o personnummer w skatteverket (szwedzkim urzędzie podatkowym). PN to kod identyfikacyjny przydzielany obcokrajowcom, ułatwiający życie na każdej płaszczyźnie – od dokonywania wszelkich płatności i logowania się w zasadzie na wszystkie strony (zarówno urzędowe, jak i strony wszelkich sklepów) oraz zapisanie się na siłownię, aż po potwierdzanie swojej tożsamości i szukanie pracy (pracodawcy niejednokrotnie jeszcze zanim zatrudnią pracownika, wymagają tego numeru – ale nie jest to regułą)*. Po przydzieleniu PN, które może zająć od 3 tygodni do kilkunastu miesięcy, można wyrobić sobie szwedzkie ID i np. zapisać się do szkoły na naukę języka szwedzkiego. W tym celu należy znaleźć najbliższej położoną szkołę z kursem sfi, czyli szwedzkim dla obcokrajowców. Sfi można studiować stacjonarnie bądź na dystans. Warto również wiedzieć, że nauka języka jest tutaj DARMOWA. *Niektóre osoby z różnych przyczyn nie dostają personnummeru, a w zamian przyznaje im się samordningsnummer. Pełni on podobną funkcję, co PN, czyli przydaje się podczas wizyt w urzędach, bankach czy podczas wizyt u lekarza, z tym że jest to numer tymczasowy. Jakie są koszty życia: bilety, zakupy spożywcze, rozrywka? Ja i mój mąż staramy się jeść zdrowo oraz regularnie, gotujemy w domu i na zakupy spożywcze wydajemy do 2,5 tys. kr/os miesięcznie (1100 zł/os). Obiad w restauracji kosztuje tu 100-150 kr/os (44-65 zł). Bilet miesięczny to w chwili obecnej koszt 960 kr (420 zł) i upoważnia do przejazdu WSZYSTKIMI środkami transportu komunikacji miejskiej. Jeśli ktoś zdecyduje się przemieszczać swoim autem, cena paliwa to 13-14 kr/litr (ok. 6 zł). Jeżeli ktoś pracuje w centralnej części Sztokholmu, zapłaci również za wjazdy do miasta. Ich wysokość waha się w zależności od godzin, w których się przemieszcza, oraz ilości osób w aucie, i jest to koszt 11 – 45 kr (5-20zł). Dokładną tabelę opłat znajdziecie TUTAJ. W weekendy oraz w lipcu wjazdy są darmowe. Wiele atrakcji czy punktów widokowych jest darmowych. Płaci się zazwyczaj za większość muzeów, kino, czy wystawy. Bilet do kina kosztuje 130 kr/os (ok. 60 zł), bilet do muzeum fotografii – 170 kr (ok. 75 zł). Kawa w Espresso House 40 kr (18 zł), piwo w pubie zazwyczaj pomiędzy 30-80 kr (13-35 zł), w zależności od miejsca, widoków itd. Ceny ubrań są takie same jak w Polsce, a w okresie przecen – dużo niższe. Podatki są tutaj wysokie, ale często otrzymuje się również wysokie zwroty – wiele zależy od księgowej/ego oraz dzielnicy, w której ma się adres c/o (każda dzielnica ma swój własny system rozliczeniowy). Załóżmy, że za pokój płaci się 4,5 tys. kr, 1 tys. za bilet, max 2,5 tys. za jedzenie, 1 tys. to opłaty dodatkowe (np. rachunek za telefon, dodatkowe ubezpieczenie – a-kassa), to razem 9 tys. kr stałych opłat. Wszystko zależy od branży, w jakiej pracujemy oraz celu, jaki mamy, ale oszczędzanie pieniędzy jest tu o niebo łatwiejsze niż w Polsce – i mówię to ja, która mieszkając w Polsce debet na koncie traktowała jako normę. Strony, na której Polacy najczęściej szukają mieszkania/pracy to: Inne strony z ofertami pracy: Poniżej podaję nazwy grup na Facebook’u, które również mogą być źródłem cennych informacji: Jobb i Stockholm Praca w Szwecji dla Polaków Polacy w Szwecji oraz Polacy w Sztokholmie (w tych dwóch z kulturą bywa różnie, ale można od czasu do czasu dowiedzieć się czegoś ciekawego) Przepisy w Szwecji – FAQ Szwecja (gdzie administratorem jest Aldona Hartwińska) Polecam także profil new_in_sweden na Instagramie – autorka prowadzi BLOGA o Szwecji i udostępnia wiele ciekawych treści z nią związanych. Adresy stron, z których korzystałam tworząc niniejszy wpis, zamieszczam poniżej. Mam nadzieję, że zebrane tu wiadomości nieco rozjaśnią sytuację i pomogą w podjęciu decyzji o wyjeździe 🙂 Jeśli przychodzą Wam do głowy jakieś pytania, piszcie w komentarzach! Każdy lajk, komentarz i udostępnienie poszerza zasięg tego wpisu i napędza mnie w tworzeniu nowych. Będę wdzięczna za Waszą aktywność! Źródła: Czytelnicy tego postu: 1 589 Państwa Skandynawii są najdroższymi miejscami w Europie. Dla osób podróżujących z innych krajów może to być szok cenowy. Jednak należy wziąć pod uwagę fakt, że zarobki Skandynawów są proporcjonalne do cen produktów i usług, tak więc dla stałych mieszkańców nie stanowią takiego dysonansu jak dla tymczasowych przybyszów. Niemniej jednak, chcąc przeprowadzić się z innego kraju do Norwegii, należy zaopatrzyć się w zapas środków do życia, zanim podejmie się pracę i zacznie zarabiać kompatybilnie do istniejących cen. Zakwaterowanie Zacznijmy od tego, że walutą obowiązującą w Norwegii jest Korona Norweska (NOK), którą można przeliczyć na ok. 0,45zł. Jeśli podróżujemy do Norwegii jako turyści lub z zamiarem stałego pobytu musimy w pierwszej kolejności liczyć się z kosztami zakwaterowania. Koszty za pokój wynoszą około 250-1600 NOK, czyli 112-720zł za dobę, w zależności od standardu i lokalizacji. W przypadku wynajmu całych mieszkań miesięczny koszt wynajmu kawalerki może wynieść ok. 4000-8000 NOK (1800-3600zł). Natomiast jeśli szukamy mieszkania 2-3 pokojowego powinniśmy się liczyć z kosztem od 7000 do 15000 NOK, czyli 3150-6750zł. Ile za chleb? Koszty żywności i innych produktów spożywczych potrzebnych na co dzień szacuje się na ok. 3000 NOK miesięcznie na osobę, co w przeliczeniu na PLN wynosi 1350zł. Aby jednak wydawać jak najmniej zakupy można robić w supermarketach, takich jak Kiwi, Extra czy Rema. Małe sklepy spożywcze i piekarnie są zdecydowanie droższe. I tak za chleb w supermarkecie zapłacimy 7 NOK (3,15zł), a w piekarni nawet 35 NOK, czyli 15,75zł. Warto więc zaopatrywać się w produkty w supermarketach, które w Norwegii są nieczynne w niedziele. W ten dzień tygodnia chcąc kupić podstawowe artykuły spożywcze zapłacimy dużo więcej w otwartych małych sklepach. Nie samym chlebem… Jeśli chodzi o produkty spożywcze, z ciekawości możemy sprawdzić, że paczka makaronu może kosztować 15 NOK (6,75zł), kilogram filetów z kurczaka – 125 NOK (56,25zł), 20 torebek herbaty – 30 NOK (13,50zł), a kilogram cukru – 17 NOK (7,65zł). Jednak jeżeli chcielibyśmy zjeść na mieście to ceny w restauracjach za danie główne lokują się w granicach 150-300 NOK (67,5-135zł). Natomiast o koszcie alkoholu w Norwegii pojawił się już osobny wpis. Transport Nieodłączną częścią życia zarówno turysty jak i mieszkańców Norwegii jest przemieszczanie się z jednego miejsca na drugie. Przykładowo za bilet jednorazowy w komunikacji miejskiej w Oslo zapłacimy 35 NOK (15,75zł), a za 7 dniowy – 240 NOK (108zł). Warto zwrócić uwagę na to, że ceny mogą różnić się także w zależności od miasta. Najdroższym miastem w Norwegii jest jego stolica – Oslo. Niemniej jednak może okazać się, że w mniejszych miastach noclegi będą dużo droższe ze względu na ich ograniczoną ilość. Tak czy inaczej, ceny w Norwegii mogą szokować turystów. Jednak zwracając uwagę na miesięczne zarobki Norwegów twierdzą oni, że są w stanie zaoszczędzić sporą sumę pieniędzy, ponieważ ich miesięczne zarobki często przekraczają miesięczne koszty utrzymania. Na stronach internetowych można znaleźć dane pokazujące, że średnie miesięczne zarobki w Norwegii wynoszą ok. 30000 NOK, co jak widać, znacznie przekracza miesięczne koszty utrzymania. Przeanalizowanie danych dotyczących miesięcznych wydatków klientów aplikacji pozwoliło na przybliżone oszacowanie jakie są koszty życia w europejskich stolicach . Ile kosztuje utrzymanie w Londynie? Ile wynoszą koszty wynajmu domu w Berlinie? Ile miesięcznie wydajemy w Polsce na artykuły spożywcze? Gdzie jest najdroższy transport? Wyniki są dość zaskakujące. Czytaj także: Jakie są koszty używania lodówki? Koszty życia w europejskich stolicach – zarobki By ustalić w której europejskiej stolicy życie jest najtańsze, a w której kosztuje ono najwięcej, należy zacząć od zarobków. Najwięcej zarabiają Szwajcarzy, których średnie zarobki wynoszą 14 259 tysięcy złotych miesięcznie. Tuż po Szwajcarii z wynikiem 14 014 tysięcy złotych miesięcznie znajduje się Dania, a pierwszą trójkę zamyka Szwecja ze średnimi zarobkami sięgającymi 11 092 tysięcy złotych. Pierwszą dziesiątkę wyznacza Wielka Brytania z zarobkami w granicach 10 000 tysięcy złotych. Gdzie w rankingu znajduje się Polska? Średnia wysokość zarobków w Polsce, wyliczona na podstawie wpływów na konta w aplikacji, wynosi 3385 złotych, co plasuje nas na 24 miejscu w zestawieniu. Koszty życia w europejskich stolicach – zakwaterowanie Koszty wynajmu mieszkania lub domu w większości krajów pochłaniają przynajmniej połowę miesięcznych zarobków. Bywa czasem tak, że miesięczny czynsz wynosi więcej niż wypłata. Najwięcej za dach nad głową płacą Brytyjczycy. Średni koszt wynajmu mieszkania w Londynie wynosi 10 471tysięcy złotych, co przewyższa średnie zarobki o niemal 500 złotych. O wiele lepiej wypada Berlin, który przy niewiele niższych zarobkach (około 9 tysięcy złotych) oferuje mieszkania za średnią kwotę 4 254 złotych. Warszawie bliżej do Londynu niż Niemców – średnia zarobków wynosi 3385 złotych, a wynajmu 3099 złotych. Koszty życia w europejskich stolicach – artykuły spożywcze Artykuły spożywcze stanową ważną część miesięcznych wydatków każdego człowieka, niezależnie od wieku, płci czy miejsca zamieszkania. Najkorzystniej w zestawieniu wypada Polska, z wynikiem 388 złotych miesięcznie. Wnioski? Albo ceny artykułów spożywczych są w naszym kraju wyjątkowo niskie, albo wydatki z tej kategorii częściej opłacamy gotówką niż przy pomocy aplikacji. Pierwsza na liście znów znalazła się Wielka Brytania, z łączną sumą wynoszącą średnio 999 złotych wydawanych na jedzenie. Koszty życia w europejskich stolicach – transport publiczny W kwestiach transportu publicznego Polska znów wypada całkiem nieźle. W ciągu miesiąca w Warszawie wydajemy na komunikację średnio 134 złote, co w porównaniu z niechlubnym pierwszym miejscem (Tu znów Wielka Brytania) jest kwotą niemal sześć razy niższą. Anglicy wydają miesięcznie 665 złotych na transport publiczny. Taniej niż w naszej ojczyźnie, pojedziemy tylko w Rumunii i Bułgarii. Podsumowując: choć wielu Polaków wyjeżdża na Wyspy za lepszym życiem, okazuje się, że niekoniecznie jest to życie tańsze. Londyn wypada bardzo drogo na tle innych krajów, z kolei Warszawa okazuje się natomiast całkiem tanim miejscem do życia. Kraje skandynawskie są jednym z najpopularniejszych kierunków wyjazdów zarobkowych wśród naszych Rodaków. Polacy stanowią tam jedną z największych grup imigrantów! Ale jak naprawdę wygląda życie i praca w Skandynawii? Czy łatwo znaleźć tam pracę? Przeczytajcie! Praca w Skandynawii – Pierwsze formalności – Jak podjąć pracę w Skandynawii? Z definicji, do krajów skandynawskich należy Dania, Szwecja oraz Norwegia, czasami jednak za względu na podobieństwo klimatu, sytuacji gospodarczej czy historii, zalicza się również Islandię i Finlandię. Każdy z tych krajów należy do Unii Europejskiej, oprócz Islandii i Norwegii – te jednak są członkami wspólnego dla wszystkich Europejskiego Obszaru Gospodarczego. To sprawia, że granice są otwarte dla Polaków planujących pracę zarobkową w tych krajach – wystarczy jedynie dokument tożsamości – paszport lub dowód osobisty. Na terenie krajów północnych Polacy mogą przebywać i podejmować prace sezonowe bez żadnych dodatkowych dokumentów przez okres 3 miesięcy. Jeżeli planujecie jednak dłuższą czy nawet stałą pracę, należy sformalizować swój pobyt wyrabiając numery identyfikacyjne – odpowiedniki numeru PESEL. Pierwsze formalności w Danii Uzyskanie numeru CPR – należy udać się do Urzędu Administracji Państwowej, a następnie do Urzędu ds. Ewidencji Ludności gdzie uzyskamy numer karty podatkowej – wizyta w Urzędzie Podatkowym – SKATRejestracja pobytu w Statsforvaltning – Urzędzie Administracji PaństwowejUzyskanie ubezpieczenia zdrowotnego i rejestracja samochodu Więcej informacji znajdziecie w naszym Poradniku Pracy w Danii – Pierwsze formalności Pierwsze formalności w Szwecji W Szwecji należy w pierwszej kolejności uzyskać pozwolenie na pobyt w Urzędzie Administracyjnym. Drugim krokiem jest udanie się do Urzędu Podatkowego gdzie nadany zostanie Personnummer. Pierwsze formalności w Norwegii Planując dłuższy pobyt w Norwegii musimy udać się do Urzędu Podatkowego gdzie zostaniemy wpisani do rejestru ewidencji ludności oraz nadany zostanie nam numer identyfikacyjny: D-nummer przy planowanym pobycie krótszym niż 6 miesięcy, lub FØDSELSNUMMER przy długoterminowych planach. Więcej informacji znajdziecie w naszym Poradniku Pracy w Norwegii – Pierwsze formalności Pierwsze formalności na Islandii Na Islandii należy postarać się o numer identyfikacyjny Kennitala oraz zezwolenie na pobyt długoterminowy w Narodowym Rejestrze Islandii. Pierwsze formalności w Finlandii Chcąc pracować dłużej w Finlandii musimy postarać się o numer identyfikacyjny Henkilötunnus w fińskim Urzędzie Emigracyjnym. Warunki pracy w Skandynawii Warunki pracy w każdym kraju nordyckim są do siebie bardzo zbliżone – nie ma ogólnych stawek minimalnych, ani jednego Kodeksu Pracy. Wszystkie warunki zatrudnienia są ustalane przez układy zbiorowe skupione wokół związków zawodowych. Umowy są elastyczne – muszą jedynie zawierać wszystkie niezbędne informacje: wynagrodzenie, normę czasu pracy, stanowisko i zadania, zasady wypłacania nadgodzin, kwestie urlopów i czas trwania umowy. W Danii tygodniowa norma czasu pracy wynosi około 37 godzin. Przepisy jasno określają czas wolny pracownika – musi mieć zapewnione przynajmniej 11 godzin odpoczynku w ciągu dnia. Nadgodziny – 3 pierwsze godziny są płacone 50% więcej od podstawowej stawki, każda kolejna 100%. Urlop wynosi minimum 5 tygodni w roku. Pracodawca pobiera składki na świadczenia urlopowe – przed wakacjami możemy otrzymać dodatek do pensji lub otrzymać zwrot przy rozliczeniu podatkowym. W Szwecji pracuje się średnio 40 godzin w tygodniu. Rodzice wychowujący dzieci do 8 roku życia mają prawo mieć skrócony czas pracy o 25%. Zasady wypłacania nadgodzin są ustalane indywidualnie z pracodawcą. Urlopy w Szwecji wynoszą minimum 25 dni w roku, a pracownicy mogą liczyć na dodatek wakacyjny do pensji. Norwescy pracownicy pracują średnio 40 godzin tygodniowo. Wyjątek stanowią osoby pracujące w weekendy lub zmianowo – tygodniowy czas pracy wynosi w takich przypadkach maksymalnie 38 godzin. Każda nadgodzina musi być płatna dodatkowo minimum 40% więcej od podstawowej stawki. Urlop wynosi minimum 25 dni w roku, a pracodawca wypłaca dodatek wakacyjny. Na Islandii pracuje się około 40 godzin w tygodniu. Nadgodzin można wyrobić maksymalnie 8 tygodniowo i są one płatne 80% więcej. Dla pracowników wyjeżdżających na wakacje (minimum 24 dni w roku) przewidziany jest dodatek urlopowy. W Finlandii pracuje się różnie – od 37 do 40 godzin w tygodniu. Urlop musi trwać minimum 24 dni w roku i również jest wypłacany dodatek wakacyjny wynoszący 50% wynagrodzenia miesięcznego. Średnie zarobki w Krajach Skandynawskich Mimo braku jednej ogólnej stawki minimalnej, kraje skandynawskie słyną z jednych z najwyższych zarobków w Europie. Średnie wynagrodzenia brutto w poszczególnych krajach wynoszą około: Koszty życia w Skandynawii Koszty życia w krajach skandynawskich są wysokie. Jednak według opinii mieszkających tam Polaków – są one adekwatne do zarobków i mieszkańcy tych krajów cieszą się wysokim komfortem i jakością życia. Przybliżone miesięczne wydatki wynoszą: W jakiej branży szukać pracy? Najbardziej poszukiwani są specjaliści: spawacze, kierowcy (tirów, śmieciarek, autobusów), pracownicy budowlani, mechanicy, sprzątaczki, elektrycy, cieśla, zbrojarz, pracownicy produkcji. Oferty prac sezonowych również się pojawiają, np. malowanie domków lub pomoc w portach rybackich fot. Szwecja jest krajem rozwiniętym, o niskiej stopie bezrobocia. Rozwój kraju sprzyja nowym przedsięwzięciom i inwestycjom z różnych obszarów. Wymagają one koordynacji i działań wykształconego w danej dziedzinie personelu, jednak w Szwecji wciąż brakuje wykwalifikowanych pracowników. Kraj oferuje więc wysokie pensje i dobre warunki pracy, co jest sposobem na werbowanie i zatrzymywanie pracowników z innych krajów. Czy opłaca się pracować w Szwecji? Czy koszty życia w tym kraju są wysokie? Jaki zawód należy wykonywać, by dużo zarabiać? Jakie formalności należy dopełnić, by móc pracować w Szwecji? Ile średnio zarabia się w Szwecji? Pensja w Szwecji jest jedną z najwyższych w Europie. Średnia miesięczna pensja na szwedzkim rynku pracy wynosi około 35 000 koron szwedzkich brutto, czyli 15 782,59 złotych polskich brutto (wg. kursu w dniu r.). Dla porównania, w 2020 roku polska średnia pensja wynosiła 5 167,47 brutto (3732 zł netto). Wniosek? Szwedzi średnio zarabiają około 205% (!) więcej niż Polacy. W Szwecji nie ma z góry określonej stawki płacy minimalnej – to związki zawodowe negocjują minimalne płace dla każdego z zawodów. Ustalenia co do minimalnej miesięcznej pensji nie dotyczą jednak osób, które nie pracują „na etacie”. Otrzymują one więc stawkę godzinową na poziomie 120-150 koron (ok. 54-68 zł). Pensja zaraz po podjęciu zatrudnienia jest zazwyczaj trochę niższa, niż ta w kolejnych miesiącach. Wynagrodzenie wzrasta stopniowo – np. pensja zostanie podwyższona jeśli w pierwszych miesiącach pracownik dobrze wykonywał swoje obowiązki lub gdy odniesie znaczący sukces. Koszty życia w Szwecji Ceny w Szwecji są zdecydowanie wyższe niż w Polsce. Przykładowo kilogram ryżu białego w markecie w Polsce kosztuje średnio 4,06 zł. W Szwecji za ten sam produkt trzeba zapłacić ok. 11,60 zł. Szacunkowe miesięczne koszty utrzymania obliczone dla jednej osoby, bez uwzględnienia czynszu za mieszkanie to 3 753,95 zł (według kursu z dnia r.), co odpowiada 8 324,69 koronom szwedzkim (SEK). Dla porównania szacunkowe miesięczne koszty utrzymania liczone dla jednej osoby (bez uwzględnienia czynszu) w Polsce to 2 278,67 PLN, czyli 5 053,25 SEK (według kursu z dnia r.). Koszty życia w Szwecji są więc o ok. 65% większe niż w Polsce. Jeśli policzymy jaki procent średniej pensji brutto stanowią wskazane powyżej koszty utrzymania, to otrzymamy następujące wyniki: Polska – ok. 44%, Szwecja – ok. 24% . Wnioski? Mimo większych cen i kosztów życia osoby pracujące i żyjące w Szwecji mogą pozwolić sobie na więcej wydatków (a przynajmniej kupić więcej ryżu lub niemal dwukrotnie zwiększyć swoje koszty utrzymania) niż osoby żyjące i pracujące w Polsce. Czytaj więcej na

koszty życia w szwecji 2018